Ένα από τα επιχειρήματα κατά της θανατικής ποινής είναι το θέμα του πολιτισμού, κατά πόσο δηλαδή μια κοινωνία που σκοτώνει τους πολίτες της μπορεί να θεωρείται πολιτισμένη. Το επόμενο άρθρο αγγίζει του ουσία αυτού του ζητήματος.
Πριν λίγες μέρες λοιπόν, ένας άντρας στη Σαουδική Αραβία αποκεφαλίστηκε και σταυρώθηκε δημόσια για την απαγωγή και τον φόνο ενός πατέρα και του γιου του, ενώ εκρεμμούσαν κατηγορίες εναντίον του και για άλλα εγκλήματα όπως η αντίσταση στις αρχές, αλλά και οι ομοφυλοφιλικές περιπτύξεις, οι οποίες θεωρούνται παράνομες από την τοπική νομοθεσία.
Η Διεθνής Αμνηστία καταδίκασε φυσικά αυτή την πράξη. Οι ποινικές διαδικάσεις στην περιοχή δεν είναι ικανοποιητικές. Συνήθως λαμβάνουν χώρα πίσω από κλειστές πόρτες, ενώ οι κατηγορούμενοι δεν έχουν επαρκή νομική εκπροσώπηση. Η καταδίκη προκύπτει συχνά από την μαρτυρία των κατηγορούμενων, μετά όμως από βασανιστήρια και άλλες τέτοιες τακτικές. Τέλος, όσοι καταδικάζονται σε θάνατο ενημερώνονται για την καταδικη τους μόλις μια μέρα πριν από την εκτέλεσή τους.
Ο υπεύθυνος της Διεθνούς Αμνηστίας στην Σαουδική Αραβία και Βόρειο Αφρική δήλωσε το εξής, πολύ ενδιαφέρον κατά τη γνώμη μου: "Ο Βασιλιάς Abdullah πρέπει να δείξει αληθινό ηγετικό πνεύμα και να καταργήσει όλες τις θανατικές ποινές αν θέλει να παίξει κάποιο ρόλο η Σαουδική Αραβία ως παγκόσμιος ηγέτης ή μέλος των G20."
Θα μπορούσε άραγε να ασκηθεί πίεση στους ηγέτες των χωρών με αυτόν τον τρόπο; Να υπάρχει δηλαδή συγκεκριμένος κώδικας που να ορίζει ποιες χώρες υπό ποιες προϋποθέσεις μπορούν να ανήκουν στις 20 πιο ισχυρές χώρες του κόσμου; Ίσως αυτή να είναι η απάντηση στο θέμα της επιβολής της Διεθνούς Αμνηστίας και άλλων οργανισμών...
Πηγή: Άρθρο
Πριν λίγες μέρες λοιπόν, ένας άντρας στη Σαουδική Αραβία αποκεφαλίστηκε και σταυρώθηκε δημόσια για την απαγωγή και τον φόνο ενός πατέρα και του γιου του, ενώ εκρεμμούσαν κατηγορίες εναντίον του και για άλλα εγκλήματα όπως η αντίσταση στις αρχές, αλλά και οι ομοφυλοφιλικές περιπτύξεις, οι οποίες θεωρούνται παράνομες από την τοπική νομοθεσία.
Η Διεθνής Αμνηστία καταδίκασε φυσικά αυτή την πράξη. Οι ποινικές διαδικάσεις στην περιοχή δεν είναι ικανοποιητικές. Συνήθως λαμβάνουν χώρα πίσω από κλειστές πόρτες, ενώ οι κατηγορούμενοι δεν έχουν επαρκή νομική εκπροσώπηση. Η καταδίκη προκύπτει συχνά από την μαρτυρία των κατηγορούμενων, μετά όμως από βασανιστήρια και άλλες τέτοιες τακτικές. Τέλος, όσοι καταδικάζονται σε θάνατο ενημερώνονται για την καταδικη τους μόλις μια μέρα πριν από την εκτέλεσή τους.
Ο υπεύθυνος της Διεθνούς Αμνηστίας στην Σαουδική Αραβία και Βόρειο Αφρική δήλωσε το εξής, πολύ ενδιαφέρον κατά τη γνώμη μου: "Ο Βασιλιάς Abdullah πρέπει να δείξει αληθινό ηγετικό πνεύμα και να καταργήσει όλες τις θανατικές ποινές αν θέλει να παίξει κάποιο ρόλο η Σαουδική Αραβία ως παγκόσμιος ηγέτης ή μέλος των G20."
Θα μπορούσε άραγε να ασκηθεί πίεση στους ηγέτες των χωρών με αυτόν τον τρόπο; Να υπάρχει δηλαδή συγκεκριμένος κώδικας που να ορίζει ποιες χώρες υπό ποιες προϋποθέσεις μπορούν να ανήκουν στις 20 πιο ισχυρές χώρες του κόσμου; Ίσως αυτή να είναι η απάντηση στο θέμα της επιβολής της Διεθνούς Αμνηστίας και άλλων οργανισμών...
Πηγή: Άρθρο
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου